Dag 18...van Trabadelo naar O Cebreiro +/-22Km

Hola,
Tja daar zit ik dan alweer voor de 3e keer op O Cebreiro....
Blijft (voor mij) heel erg mooi.
Ook het lopen er naar toe via het dal van de Rio Valcarce. Schitterend!
Gisteren een hele leuke avond gehad met heerlijk eten door Susi zelf bereid EN met een voor beiden emotioneel afscheid.......
Maar: we hebben de (dubbele) harde afspraak gemaakt dat we elkaar weer zien en niet pas over 5 jaar...Susi heeft ons uitgenodigd om bij haar te logeren als we over 2 à 3 jaar weer een keer de Camino per auto doen...dan niet als Pelgrims in de herberg maar "boven" bij haar privé. Ik heb haar bij ons thuis uitgenodigd als ze weer haar ouders in Londen bezoekt om dan eerst of na afloop bij ons te komen. Haal ik haar met de auto op in Oostende of Rotterdam. De hand erop gedrukt dus geen loze beloften!
Tja en dan......gaat het gewone Pelgrimsleven weer verder. Ik lag er ff na 10uur in en heb super geslapen tot 6 uur toen een vroege gast vertrok.
Half 7 opgestaan en toen ik in de eetzaal/keuken kwam stond er een mooi ontbijt voor mij klaar. ...super gastvrouw MET haar "Love of my Live" Fermin uit Pamplona.
Daarna weer op stap en het was op z'n zachts gezegd FRIS...nog net geen 6 graden.
Maar geen wind in het dal dus voor mij de gewone kleding: korte broek en t-shirt.
Toen de zon rond half 9 over de berg piepte stond hij al hoog en gaf zijn warmte lekker af.
Heerlijk doorgestapt en de mooie oude Spaanse dorpjes: La Portela, Ambasmestas, Vega de Valcarce en Ruitelan doorkruist tot in Hospital Ingles onder aan de bergrug waar ik verrast werd door een grote Duitse Touringcar vol met "touristen" die vanaf daar de laatste 12km van deze etappe gaan lopen. Sommigen met klein dagrugzakje de meesten niet en over het schoeisel zeg ik maar niks ( arme voeten weten niet wat er aan komt over een paar honderd meter) jaren terug zag ik het al maar dit zijn allemaal, met respect, mensen van minimaal 65+ jaar oud.....
Maar goed na ff flink stappen was ik de groep voorbij en begon de klim eerst over enige honderden meters asfalt en daarna landweg nog iets dalend tot de voet van het "keien pad" en keien die groter en dikker zijn dan mijn schoenen... en dat rekt zich een ellenlang stuk met bochten steil omhoog. Je voeten staan geen moment op iets vlaks..na geruime tijd kwam ik boven in La Faba en was het tijd voor koffie met pan chocolat......:-):-)..
Kwartiertje gerust en toen verder omhoog naar La Laguna......keien iets minder groot maar nog steeds uitkijken. Op het einde van La Laguna bij een mooie bar annex Albergue weer koffie en kwartiertje rust met de schoenen en sokken uit...Heerlijk.
Vanaf daar gaat het glooiend aan de rand van de bergrug over een wisselend keien/zandpad omhoog richting O Cebreiro waar ik om half 1 aankwam.
Onderweg schitterend weer gehad en vele bekenden gezien en gesproken. Voor mij een fijne maar de laastste helft ook zware dag. Ik ben nu eenmaal geen klimgeit en zal dat ook nooit worden. Kom wel altijd op mijn manier boven. -:) -:).
Daar weer de dagelijkse zaken gedaan en toen lunchen....
Straks weer lekker eten en dan misschien met de "Belgen" weer 1 afzakkertje en dan slapen...Morgen naar Triacastela. De naam zegt genoeg....
Dus ik hoop weer tot morgen en zet er wat foto's bij en Gerrie straks de teksten.
Gr. Lex