Van Castrojeriz >>>>>>>Fromista 03.09. 2017

3 september 2017 - Frómista, Spanje

Daar zijn we weer;
Vandaag dus de eerste 26 Km. Volgens de routeboekjes een "middelzware route". Men schrijft: ik citeer ( lekker gemakkelijk) vanwege de zeer steile klim aan de start van de route van 1050m en met een gemiddelde stijging van 12%.
Daarna gemakkelijk, brede en smalle paden, onverharde, stille wegen.
Klopt! Helemaal. Alleen iets vergeten erbij te vermelden. Je start dus na je ontbijt aan die forse klim.....kom je eenmaal boven kun je 200m ongeveer uitpuffen en dan ga je de geklommen hoogte/stijging in 350 m bij een dalingspercentage van 18%....omlaag, super makkelijk voor je knieën en enkels....
Dus de route is 26 Km, laat daar eens 2Km geasfalteerd zijn in de twee dorpjes, Itero del La Vega en Boadilla del Camino, waar je door loopt, blijft er ongeveer 24 Km over en dat zijn groffe keien paden/wegen. Je loopt geen voetlengte vlak...alles voorzien van grote ronde keien die je voeten geselen al heb je de beste en dikste zolen...tot aan het sluiscomplex bij Fromista. Oh heerlijk asfalt ( dat we eigenlijk vervloeken) maar nu niet!
Geeft niks: alles is heel en na de douche ben je alles vergeten.
Wat opvalt is dat 2/3 dat hier loopt vrouw is, elke leeftijd en van over de hele wereld afkomstig. MOOI!!
Ik ben vandaag gestart met Carina uit Brazilië totdat ze Joseronyo uit
Brazilië ontmoette. Liep Lex weer alleen...totdat ik een Zweedse passeerde:
Buen Camino en de vraag aan elkaar waar kom je vandaan? Direct leuk gesprek over van alles en nog wat. Vooral over de beeldschone omgeving nu alles gemaaid is, op een enkel zonnebloemenveld na, en de heerlijke stilte hoe druk het ook is op de weg
Tot Itero de La Vega samen gelopen en toen na 2 uur had ik trek in een Bocadillo en koffie....zij liep nog ff door. Na vertrek kwam ik Sarah tegen uit Japan. We "kennen " elkaar" sinds Hornillos.
Lekker samen tot Fromista gelopen en op zoek naar een privado Alberque.......gebouw was er nog, maar Alberque bestond niet meer. Terug naar het centrum en de mij bekende Municipal Alberque opgezocht. Ja hoor er waren nog bedden ter beschikking. Kamer opgezocht en daar lagen al twee Japanse dames EN: Joseronyo.....Waar was Carina? Onderweg nog, had erg veel last van haar voeten....Na het douchen kwam ik op de kamer in een Japanse enclave....de rest van de bedden is belegd met Japanse dames, al allemaal "gereed" in "douche outfit".
Wij waren terug dus de dames en blok naar de douches. Ik vraag aan Sarah : gaat dat zo bij jullie? Ja....men kleedt zich niet om in het bijzijn van mannen...
En jij dan? Ik ben Westers opgevoed want mijn ouders wilden naar Amerika vandaar ook mijn westerse naam, zijn we trouwens nooit naar toe vertrokken...en straks dan?: ze hebben alles bij zich en komen "gekleed" terug.
Ik leer echt van alles bij qua cultuur e.d. maar dat is de Camino.
Straks lekker eten en dan weer vroeg naar bed....ben benieuwd hoe dat gaat vanavond en morgenvroeg. Ik heb geen pyama en ochtendjas bij mij hoor...........
Gerrie plaatst straks of morgenvroeg nog wat tekst bij de foto's en dan tot morgen .
Van Fromista naar Carrion de Los Condes. Ik hoop dat de nonnen nog een bedje voor mij hebben.....
Gr.Lex.

Foto’s

3 Reacties

  1. Nel Wagemans:
    4 september 2017
    Hoi Lex, een fikse massage voor je voeten dus, maar na de douche alles weer vergeten.Mooi toch.Aan vrouwelijk schoon niets te klagen merk ik wel. Ben benieuwd naar de ochtendrituelen.
    Succes morgen en leuk dat je even belde op mijn verjaardag.
    Lieve groet
  2. Trudy:
    7 september 2017
    Leuk! Zie het voor me. Internationaal cabaret voor 10 vrouwen en 1 man :)
  3. Trudy:
    7 september 2017
    Leuk :)
    Zie het voor me. Internationaal cabaret voor 10 vrouwen en 1 man.
    Wordt vervolgd dus.